Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΣΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ


Το τραγούδι: "ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ" που περιλαμβάνεται στο CD: "Η επιστροφή του τεμπέλη δράκου",  εικονογραφήθηκε ηλεκτρονικά από ομάδες παιδιών, κατά τη διάρκεια επεξεργασίας του θέματος: " Φυλλοβόλα ή Αειθαλή, τα δεντράκια έχουν ψυχή", αλλά τώρα κατάφερα να το κάνω ταινία και το ανεβάζω. Για την πραγματοποίηση αυτού του projekt χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό Revelation Natural Art και το πρόγραμμα ζωγραφικής των windows.  

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Ένα σενάριο κουκλοθεάτρου για την φωτοσύνθεση.

Μια και φέτος ασχολούμαστε πάλι με τα δέντρα, έπαιξα στα παιδιά ένα κουκλοθέατρο για τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης, καθώς είναι γνωστό ότι τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα πληροφορίες που λέγονται από τις κούκλες του κουκλοθεάτρου. Οι ήρωες της ιστορίας είναι ένα δέντρο και ένα σκιουράκι:


ΔΕΝΤΡΟ: Πεινάω!!! Ώρα να ετοιμάσω το φαγητό μου.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Τι χρειάζεσαι; Μπορώ να βοηθήσω;
ΔΕΝΤΡΟ: Όχι, ευχαριστώ. Εμείς τα φυτά φτιάχνουμε μόνα μας την    τροφή μας!
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Αλήθεια; Πως;
ΔΕΝΤΡΟ: Πρώτα πρώτα χρειαζόμαστε νερό.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Από πού το παίρνετε;
ΔΕΝΤΡΟ: Οι ρίζες μας το απορροφούν απ’ το χώμα.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Και τι το κάνετε το νερό;
ΔΕΝΤΡΟ: Το νερό αποτελείται από οξυγόνο και υδρογόνο.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ:Πολύ ενδιαφέρον! Για συνέχισε.
ΔΕΝΤΡΟ: Μετά χρειαζόμαστε διοξείδιο του άνθρακα.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Διοξείδιο τιιιι;
ΔΕΝΤΡΟ: Ααααχ, είναι ένα αέριο που βρίσκεται στον αέρα.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Και πως θα φτάσει ως εσένα;
ΔΕΝΤΡΟ: Τα φύλλα μου έχουν μικροσκοπικά στόματα. Ανοιγοκλείνουν κι από ‘κει μπαίνει ο αέρας. Εγώ τότε κρατώ γερά το διοξείδιο του άνθρακα.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Και καλά πως «μαγειρεύεις» νερό και διοξείδιο του άνθρακα;
ΔΕΝΤΡΟ: Υπομονή, δεν τέλειωσα ακόμα. Χρειάζομαι και φωτεινή ενέργεια από τον ήλιο.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Φωτεινή ενέργεια; Γιατί , καλέ, δεν βλέπεις όταν μαγειρεύεις;
ΔΕΝΤΡΟ: Όοοχι! (ουφ, τίποτε δεν ξέρεις!!!). Πάνω στα φύλλα μου υπάρχει μια ουσία η χλωροφύλλη. Είναι αυτή που δίνει στα φύλλα μου το ωραίο πράσινο χρώμα.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Σκασίλα μου (ψυθιριστά)! Α, ωραία! (κανονικά)
ΔΕΝΤΡΟ: Η χλωροφύλλη κρατάει το ηλιακό φως και αυτό μ’ ένα χημικό τρόπο χωρίζει το νερό σε οξυγόνο και υδρογόνο.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Μ’ ένα μαγικό τρόπο, είπες;
ΔΕΝΤΡΟ: Όχι, παιδί μου, εεε, ζώο μου! Με χημικό τρόπο. Όταν μεγαλώσεις ( και ανοίξεις κανένα βιβλίο) Θα τα μάθεις και θα τα καταλάβεις.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Ε, ας κάνω υπομονή μέχρι τότε. Ωραία, χωρίστηκε το οξυγόνο από το υδρογόνο. Μετά τι γίνεται;
ΔΕΝΤΡΟ:Το υδρογόνο ενώνεται με το διοξείδιο του άνθρακα.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Αυτό που είχες κρατήσει στα φύλλα σου από τον αέρα.
ΔΕΝΤΡΟ: Ναι, μπράβο! Και επιτέλους φτιάχνω την τροφή μου, την νόστιμη Γλυκόζη, μμμ!!!
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ:Και πως τη λένε αυτή τη συνταγή που ακολουθείς για να φτιάξεις την τροφή σου;
ΔΕΝΤΡΟ:Φ Ω ΤΟ Σ Υ Ν Θ Ε Σ Η !!!!
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Ωραία όλ’ αυτά, αλλά ξέχασες κάτι να μου πεις!
ΔΕΝΤΡΟ: Α, ναι; και τι ειν’ αυτό;
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ:Το ηλιακό φως χώρισε το νερό σε οξυγόνο και υδρογόνο, σωστά;
ΔΕΝΤΡΟ:Μπράβο, τελικά παίρνει στροφές το μυαλό σου.
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ: Το υδρογόνο το χρησιμοποίησες και έφτιαξες φαγητό. Εκείνο το οξυγόνο πού πήγε;
ΔΕΝΤΡΟ: Αυτό ήταν; Φεύγει στην ατμόσφαιρα από τα στόματα των φύλλων μου. Μ’ αυτό το οξυγόνο αναπνέεις!
ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ:Σοβαρά; Ε, τότε να μαγειρεύεις όλη την ώρα. Χρειάζομαι πολύ οξυγόνο!!!
Γειά σου τώρα, γιατί πείνασα κι εγώ. Πάω να βρω κανένα βελανίδι ή κανένα καρύδι να φάω. 



Και 2 παιχνίδια για ευχάριστη και δημιουργική απασχόληση!

Στο 1ο παιχνίδι δημιουργεί ο καθένας το δικό του δάσος. Τοποθετείστε τα δέντρα και τα ζώα όπως σας αρέσει και μετά έκπληξη….τα ζώα ζωντανεύουν. Να θυμάστε ότι κάνουμε αριστερό κλικ στο ζωάκι και μετά ξανά αριστερό κλικ στη θέση που θέλουμε να το βάλουμε.


Στο 2ο παιχνίδι χρωματίζετε το δάσος επιλέγοντας χρώματα και μετά συμπληρώνετε κι άλλες εικόνες από το πλαίσιο με τα βελάκια.

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ

Στα πλαίσια της υλοποίησης του προγράμματος «Φυλλοβόλα ή  Αειθαλή τα δεντράκια έχουν ψυχή» ακούσαμε, είδαμε και παίξαμε με το θαυμάσιο παραμύθι: «Το Δέντρο που Έδινε» του Σελ Σίλβερστάιν .
Είχαμε σε φωτοτυπίες τις σελίδες του βιβλίου. Κάθε παιδί πήρε από 1 ή 2 φωτοτυπίες. 
Βλέπαμε και ακούγαμε το παραμύθι από το YOUTUBE και κάθε παιδί καλούταν να αναγνωρίσει και να βάλει στη σειρά αν είχε τη φωτοτυπία που αντιστοιχούσε στο εκάστοτε κομμάτι του παραμυθιού που παρακολουθούσαμε. 
Όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία, αναδιηγήθηκαν τα παιδιά το παραμύθι με τη βοήθεια των φωτοτυπιών – σελίδων, που τώρα ήταν στη σωστή σειρά.

Στη συνέχεια μιλήσαμε για το περιεχόμενο του παραμυθιού, βρήκαμε τους ήρωες και καταλάβαμε ότι το Δέντρο

ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΌ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΟΤΙ ΕΙΧΕ

Τι είναι λοιπόν η αγάπη;
Τι θα πει αγαπάω κάποιον;

να θέλεις να παίζεις με τον άλλο
να τον αγκαλιάζεις 
να τον φιλάς
να ρωτάς αν είναι καλά
να μην τον στεναχωρείς
να τον αφήνεις να παίζει με τα παιχνίδια σου
να παίζουμε μαζί 
να γελάμε
ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΓΙ ΑΥΤΟ;
του έδωσε τα μήλα του να τα πουλήσει
τα κλαδιά του να φτιάξει σπίτι 
τον κορμό του να φτιάξει βάρκα
πάντα ρωτούσε τι κάνει και τον έψαχνε

ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΤΟ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΓΙ ΑΥΤΟ;

τίποτα μόνο ζητούσε 

ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ
να έρχεται να του κάνει παρέα
να το ποτίζει 
να φυτέψει και άλλο δεντράκι δίπλα του για να μην είναι μόνο του

Το παιδί είχε  ζωγραφίσει μία καρδιά στο κορμό του

Mε τον τρόπο αυτό δείχνουμε ότι κάποιον τον αγαπάμε 
Τα παιδιά είπαν ποιον αγαπούν και τι κάνουν γι αυτό το πρόσωπο

Στη συνέχεια ζωγράφισαν κάποιον που αγαπούν σε καρδούλα όπως έκανε το παιδί στο παραμύθι 








Στη συνέχεια και αφού παίξαμε το παιχνίδι της ξεχασμένης λέξης με τον τίτλο του παραμυθιού, δουλέψαμε γλώσσα και μαθηματικά με τα παρακάτω φύλλα εργασίας που βρήκα στο http://pythagoreionip.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3.html







.
Τα παιδιά προσπάθησαν να βρουν τις σωστές λέξεις, όχι βασιζόμενα σε πίνακα αναφοράς αλλά λαβαίνοντας υπόψη το αρχικό και τελικό φώνημα της κάθε λέξης, καθώς και ενδιάμεσα φωνήματα όπως το «δ» στη λέξη Έδινε.




Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

ΦΥΛΛΟΒΟΛΑ Ή ΑΕΙΘΑΛΗ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑΚΙΑ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΗ

Όλα τα δέντρα ΄ναι παιδιά, πώχουν τη Γη μητέρα
κ΄έχουν για χέρια τα κλαδιά, που σειούνται στον αγέρα
Γ. Βιζυηνός
Με αφορμή συζητήσεις και παρατηρήσεις σχετικές με το φθινόπωρο αποφασίσαμε με τα παιδιά ν΄ασχοληθούμε διεξοδικότερα με το θέμα των δέντρων.

Το συγκεκριμένο θέμα μας δίνει τη δυνατότητα να επιτύχουμε στόχους όπως: 1. Να γνωρίσουν τα παιδιά τα δέντρα ως ζωντανούς οργανισμούς και να ευαισθητοποιηθούν σχετικά.
2.Να εκτιμήσουν τα «δώρα» που μας προσφέρουν τα δέντρα και να υιοθετήσουν θετικές στάσεις και αξίες ως προς την προστασία τους.
3.Να κατανοήσουν την αλληλεπίδραση ανάμεσα στον άνθρωπο και τα δέντρα.
4.Να καλλιεργήσουν οικολογικό πνεύμα.
5.Να αναπτύξουν δεξιότητες συνεργασίας.

Τα παιδιά αφού ανέφεραν τις γνώσεις τους για τα δέντρα, έκαναν τις προτάσεις τους, φτιάχτηκε το ιστόγραμμα και περίπου δύο εβδομάδες πριν, αρχίσαμε την υλοποίηση των δράσεων.
Έχουμε μέχρι τώρα υλοποιήσει τις περισσότερες από τις προτάσεις των παιδιών και ανάμεσα στ’ άλλα δημιουργήσαμε πολύ όμορφες εικαστικές δημιουργίες.
Ομαδικά φτιάξαμε ένα φθινοπωρινό τοπίο με χρήση διάφορων τεχνικών: ζωγραφική με πινέλο, πουαντιγισμός, τυπώματα με σφουγγάρι.





Ατομικά κάθε παιδί έφτιαξε το δικό του δέντρο με χαρτοκοπτική, κολλάζ και τύπωμα με σφουγγάρι.

 Μετά κάθε παιδί έκοψε από φωτοτυπία, χρωμάτισε και κόλλησε κοντά στο δέντρο του ένα ή περισσότερα ζωάκια της επιλογής του.


Ατομικά επίσης κάθε παιδί έφτιαξε από χαρτοσακούλα το δικό του διακοσμητικό δεντράκι και κόλλησε πάνω του χρωματιστά φύλλα που είχε κόψει.


Επισκεφτήκαμε επίσης το κοντινό άλσος, όπου παρατηρήσαμε δέντρα φυλλοβόλα και αειθαλή, τα αγκαλιάσαμε, τα φωτογραφίσαμε, μάθαμε να μετρούμε την ηλικία τους, μαζέψαμε κλαδιά, φύλλα, κουκουνάρια, καρπούς κτλ και τα επεξεργαστήκαμε μετά στην τάξη.







Φτιάξαμε και παίξαμε το παρακάτω επιτραπέζιο παιχνίδι:


Το ταμπλώ του παιχνιδιού
Όσα παιδιά παίζουν τόσες ταμπλώ χρησιμοποιούνται. Εμείς είχαμε 2 ταμπλώ και τα παιδιά έπαιζαν το παιχνίδι σε 2 ομάδες. Κάθε παίχτης ρίχνει με τη σειρά του το ζάρι και βάζει στο δέντρο του τόσα φρούτα όσα λέει η ζαριά του. Νικητής ή νικήτρια ομάδα είναι αυτή που θα γεμίσει πρώτη με φρούτα το δέντρο της. Για φρούτα χρησιμοποιήσαμε χρωματιστά καπάκια και ζάρι με αριθμούς -σύμβολα, ώστε να γίνεται και ταύτιση συμβόλου- ποσότητας.
Η ιδέα είναι από το  http://www.elniplex.com/






Παίξαμε και στην αυλή: Δεντράκια και ζωάκια
Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ομάδες φροντίζοντας ώστε στη μία ομάδα να υπάρχουν τρία με τέσσερα παραπάνω παιδιά. Η ομάδα με τα περισσότερα παιδιά θα είναι τα ζωάκια και με τα λιγότερα τα δέντρα. ¨ένα παιδί παριστάνει τον κυνηγό. Με τον ήχο ενός μουσικού οργάνου τα ζωάκια κινούνται ελεύθερα στο χώρο. Μόλις σταματήσει η μουσική θα πρέπει να τρέξουν και να κρυφτούν πίσω από ένα δέντρο. Κάθε δέντρο μπορεί να κρύψει μόνο ένα παιδί. Ο κυνηγός προσπαθεί να πιάσει όσα παιδιά δεν έχουν κρυφτεί πίσω από τα δέντρα. Λιγοστεύουμε συνεχώς τα δέντρα ή αλλάζουμε ρόλους και ξαναρχίζουμε το παιχνίδι.
Τα παιδιά το λάτρεψαν και ζητούσαν να το παίζουμε συνέχεια.

Φυσικά μιλήσαμε αρκετά για τα δέντρα, είδαμε και σχολιάσαμε εικόνες, διαβάσαμε παραμύθια κ.ά. Τα βιβλία που χρησιμοποιήθηκαν:


Ευχαριστούμε τους γονείς που συνεργάστηκαν και βοήθησαν ιδιαίτερα στη συλλογή του σχετικού υλικού.