Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ

Στα πλαίσια της υλοποίησης του προγράμματος «Φυλλοβόλα ή  Αειθαλή τα δεντράκια έχουν ψυχή» ακούσαμε, είδαμε και παίξαμε με το θαυμάσιο παραμύθι: «Το Δέντρο που Έδινε» του Σελ Σίλβερστάιν .
Είχαμε σε φωτοτυπίες τις σελίδες του βιβλίου. Κάθε παιδί πήρε από 1 ή 2 φωτοτυπίες. 
Βλέπαμε και ακούγαμε το παραμύθι από το YOUTUBE και κάθε παιδί καλούταν να αναγνωρίσει και να βάλει στη σειρά αν είχε τη φωτοτυπία που αντιστοιχούσε στο εκάστοτε κομμάτι του παραμυθιού που παρακολουθούσαμε. 
Όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία, αναδιηγήθηκαν τα παιδιά το παραμύθι με τη βοήθεια των φωτοτυπιών – σελίδων, που τώρα ήταν στη σωστή σειρά.

Στη συνέχεια μιλήσαμε για το περιεχόμενο του παραμυθιού, βρήκαμε τους ήρωες και καταλάβαμε ότι το Δέντρο

ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΌ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΟΤΙ ΕΙΧΕ

Τι είναι λοιπόν η αγάπη;
Τι θα πει αγαπάω κάποιον;

να θέλεις να παίζεις με τον άλλο
να τον αγκαλιάζεις 
να τον φιλάς
να ρωτάς αν είναι καλά
να μην τον στεναχωρείς
να τον αφήνεις να παίζει με τα παιχνίδια σου
να παίζουμε μαζί 
να γελάμε
ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΓΙ ΑΥΤΟ;
του έδωσε τα μήλα του να τα πουλήσει
τα κλαδιά του να φτιάξει σπίτι 
τον κορμό του να φτιάξει βάρκα
πάντα ρωτούσε τι κάνει και τον έψαχνε

ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΤΟ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΓΙ ΑΥΤΟ;

τίποτα μόνο ζητούσε 

ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ
να έρχεται να του κάνει παρέα
να το ποτίζει 
να φυτέψει και άλλο δεντράκι δίπλα του για να μην είναι μόνο του

Το παιδί είχε  ζωγραφίσει μία καρδιά στο κορμό του

Mε τον τρόπο αυτό δείχνουμε ότι κάποιον τον αγαπάμε 
Τα παιδιά είπαν ποιον αγαπούν και τι κάνουν γι αυτό το πρόσωπο

Στη συνέχεια ζωγράφισαν κάποιον που αγαπούν σε καρδούλα όπως έκανε το παιδί στο παραμύθι 








Στη συνέχεια και αφού παίξαμε το παιχνίδι της ξεχασμένης λέξης με τον τίτλο του παραμυθιού, δουλέψαμε γλώσσα και μαθηματικά με τα παρακάτω φύλλα εργασίας που βρήκα στο http://pythagoreionip.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3.html







.
Τα παιδιά προσπάθησαν να βρουν τις σωστές λέξεις, όχι βασιζόμενα σε πίνακα αναφοράς αλλά λαβαίνοντας υπόψη το αρχικό και τελικό φώνημα της κάθε λέξης, καθώς και ενδιάμεσα φωνήματα όπως το «δ» στη λέξη Έδινε.




Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

ΦΥΛΛΟΒΟΛΑ Ή ΑΕΙΘΑΛΗ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑΚΙΑ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΗ

Όλα τα δέντρα ΄ναι παιδιά, πώχουν τη Γη μητέρα
κ΄έχουν για χέρια τα κλαδιά, που σειούνται στον αγέρα
Γ. Βιζυηνός
Με αφορμή συζητήσεις και παρατηρήσεις σχετικές με το φθινόπωρο αποφασίσαμε με τα παιδιά ν΄ασχοληθούμε διεξοδικότερα με το θέμα των δέντρων.

Το συγκεκριμένο θέμα μας δίνει τη δυνατότητα να επιτύχουμε στόχους όπως: 1. Να γνωρίσουν τα παιδιά τα δέντρα ως ζωντανούς οργανισμούς και να ευαισθητοποιηθούν σχετικά.
2.Να εκτιμήσουν τα «δώρα» που μας προσφέρουν τα δέντρα και να υιοθετήσουν θετικές στάσεις και αξίες ως προς την προστασία τους.
3.Να κατανοήσουν την αλληλεπίδραση ανάμεσα στον άνθρωπο και τα δέντρα.
4.Να καλλιεργήσουν οικολογικό πνεύμα.
5.Να αναπτύξουν δεξιότητες συνεργασίας.

Τα παιδιά αφού ανέφεραν τις γνώσεις τους για τα δέντρα, έκαναν τις προτάσεις τους, φτιάχτηκε το ιστόγραμμα και περίπου δύο εβδομάδες πριν, αρχίσαμε την υλοποίηση των δράσεων.
Έχουμε μέχρι τώρα υλοποιήσει τις περισσότερες από τις προτάσεις των παιδιών και ανάμεσα στ’ άλλα δημιουργήσαμε πολύ όμορφες εικαστικές δημιουργίες.
Ομαδικά φτιάξαμε ένα φθινοπωρινό τοπίο με χρήση διάφορων τεχνικών: ζωγραφική με πινέλο, πουαντιγισμός, τυπώματα με σφουγγάρι.





Ατομικά κάθε παιδί έφτιαξε το δικό του δέντρο με χαρτοκοπτική, κολλάζ και τύπωμα με σφουγγάρι.

 Μετά κάθε παιδί έκοψε από φωτοτυπία, χρωμάτισε και κόλλησε κοντά στο δέντρο του ένα ή περισσότερα ζωάκια της επιλογής του.


Ατομικά επίσης κάθε παιδί έφτιαξε από χαρτοσακούλα το δικό του διακοσμητικό δεντράκι και κόλλησε πάνω του χρωματιστά φύλλα που είχε κόψει.


Επισκεφτήκαμε επίσης το κοντινό άλσος, όπου παρατηρήσαμε δέντρα φυλλοβόλα και αειθαλή, τα αγκαλιάσαμε, τα φωτογραφίσαμε, μάθαμε να μετρούμε την ηλικία τους, μαζέψαμε κλαδιά, φύλλα, κουκουνάρια, καρπούς κτλ και τα επεξεργαστήκαμε μετά στην τάξη.







Φτιάξαμε και παίξαμε το παρακάτω επιτραπέζιο παιχνίδι:


Το ταμπλώ του παιχνιδιού
Όσα παιδιά παίζουν τόσες ταμπλώ χρησιμοποιούνται. Εμείς είχαμε 2 ταμπλώ και τα παιδιά έπαιζαν το παιχνίδι σε 2 ομάδες. Κάθε παίχτης ρίχνει με τη σειρά του το ζάρι και βάζει στο δέντρο του τόσα φρούτα όσα λέει η ζαριά του. Νικητής ή νικήτρια ομάδα είναι αυτή που θα γεμίσει πρώτη με φρούτα το δέντρο της. Για φρούτα χρησιμοποιήσαμε χρωματιστά καπάκια και ζάρι με αριθμούς -σύμβολα, ώστε να γίνεται και ταύτιση συμβόλου- ποσότητας.
Η ιδέα είναι από το  http://www.elniplex.com/






Παίξαμε και στην αυλή: Δεντράκια και ζωάκια
Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ομάδες φροντίζοντας ώστε στη μία ομάδα να υπάρχουν τρία με τέσσερα παραπάνω παιδιά. Η ομάδα με τα περισσότερα παιδιά θα είναι τα ζωάκια και με τα λιγότερα τα δέντρα. ¨ένα παιδί παριστάνει τον κυνηγό. Με τον ήχο ενός μουσικού οργάνου τα ζωάκια κινούνται ελεύθερα στο χώρο. Μόλις σταματήσει η μουσική θα πρέπει να τρέξουν και να κρυφτούν πίσω από ένα δέντρο. Κάθε δέντρο μπορεί να κρύψει μόνο ένα παιδί. Ο κυνηγός προσπαθεί να πιάσει όσα παιδιά δεν έχουν κρυφτεί πίσω από τα δέντρα. Λιγοστεύουμε συνεχώς τα δέντρα ή αλλάζουμε ρόλους και ξαναρχίζουμε το παιχνίδι.
Τα παιδιά το λάτρεψαν και ζητούσαν να το παίζουμε συνέχεια.

Φυσικά μιλήσαμε αρκετά για τα δέντρα, είδαμε και σχολιάσαμε εικόνες, διαβάσαμε παραμύθια κ.ά. Τα βιβλία που χρησιμοποιήθηκαν:


Ευχαριστούμε τους γονείς που συνεργάστηκαν και βοήθησαν ιδιαίτερα στη συλλογή του σχετικού υλικού.